Happy face...

Ik zie een in het zwart geklede tiener voor me die constant haar best doet om een happy face op te zetten terwijl er vanbinnen een kolkende massa gevoelens tekeergaan. Ze weet duidelijk niet hoe ermee om te gaan dus probeert ze zo weinig mogelijk te voelen. Natuurlijk komen er af en toe barsten in de dam en zijn er soms heftige uitbarstingen van emotie. Die zijn dan echter zo overweldigend dat ze er alleen maar uit kan concluderen hoe gevaarlijk al dat voelen wel is en dat niet voelen gewoon veiliger is.

Iets in mij zou die tiener willen zeggen: ‘Het wordt beter, het blijft niet zo vreselijk. Ooit zal je happy face echt zijn en geen masker. Ooit zal je nieuwsgierig zijn naar en openstaan voor je binnenwereld in plaats van ervoor terug te deinzen. Ooit zal je binnenwereld je de weg wijzen naar een goed leven voor jou. Ooit zal wie je bent vanbinnen ook doorschijnen in je acties en je buitenkant.’

Iets in mij herkent zich in deze tiener. Gelukkig kwam ik als twintiger in contact met mensen die me hielpen om met milde aandacht bij mijn binnenwereld te blijven. Focusing bracht zo’n wezenlijk verschil in mijn leven dat het me niet meer losgelaten heeft. Wil je meer weten over wat mij en zovele anderen geholpen heeft om een betere relatie met zichzelf te ontwikkelen en van daaruit steviger en echter in het leven te staan?

Ik heb mijn 32 jaar Focusingervaring neergeschreven in het boek ‘Focusing. Leven in verbinding met je innerlijk kompas’ en dat komt vandaag uit! :-)

©2022 Tine Swyngedouw Nieuwsbrief EFocusing September 2022